(~215 B)




Skyler & Maddox: de kennismaking en eerste weken samen

Skyler & Maddox: de kennismaking en eerste weken samen

Eén van de mooiste dingen tijdens de zwangerschap vond ik toch wel het feit dat Skyler ook heel veel met deze gebeurtenis bezig was. Hij wist dat ik zwanger was, dat er een broertje in mijn buik groeide en dat er over een tijdje een baby bij zou komen. Hoe concreet hij dat zag wist ik op dat moment niet, maar het leefde wel heel erg bij hem. Dat vind ik wel een mooi iets van het leeftijdsverschil van 3,5 jaar. We betrokken Skyler veel bij alles en er ging geen dag voorbij zonder dat mijn buik een kus had gehad. Toch vond ik het spannend hoe hij zou gaan reageren als het echt zover zou zijn. Als hij zijn papa en mama moest gaan delen met een baby. Een broertje in mijn buik is immers andere koek dan een broertje in de armen van mama. Peuters kunnen heel onvoorspelbaar zijn en ondanks dat ze veel snappen, zijn sommige dingen toch nog best lastig voor zo’n kleintje. Gelukkig waren de zorgen voor niks; Skyler is helemaal verliefd op zijn kleine broertje.

Nadat ik bij de verloskundige gestript was, de ochtend voor de bevalling, belde ik mijn moeder om te vragen of Skyler die nacht bij haar kon slapen. Omdat ik hoogstwaarschijnlijk ging bevallen die nacht vond ik dat een fijn idee. Toen mijn vader hem kwam halen, vertelden we Skyler niks. Hij ging gewoon logeren en ik wilde hem niet zenuwachtig maken door over de baby te beginnen. Want stel je voor dat ik niet zou gaan bevallen en de baby er nog niet was… Tijdens het afscheid kreeg ik een dikke kus en werd ook de baby niet overgeslagen in mijn buik. Zoals altijd: eerst een kus op mijn linkerwang, dan een kus op mijn mond, op mijn rechterwang en vervolgens op mijn buik. ‘Baby ook een kusje, mama!’

’s Nachts om 00:40 uur beviel ik van Maddox en de dag die daarop volgde, bleef Skyler bij opa en oma. Ik vond het fijn om zo rustig op te kunnen starten met een baby en even bij te kunnen komen zonder een peuter om me heen. Mijn ouders zouden nog niks zeggen tegen Skyler, tot het moment dat ze ’s avonds in de auto zaten. ‘Misschien is de baby wel uit mama haar buik, Skyler. Misschien is de baby wel geboren.’ Toen hij eenmaal hier voor de deur stond en ik open deed keek hij direct naar mijn buik. ‘Mama, is de baby er?’

2017-04-26 19.01.24

Ik kreeg als tip om ervoor te zorgen dat ik niet Maddox bij me op schoot had op het moment dat Skyler binnen zou komen. Dit zodat hij niet het gevoel had dat direct zijn plek was ingenomen. Ik deed dus zo normaal mogelijk de deur open terwijl Maddox in de box lag te slapen. Beste tip, ever! Nadat ik Skyler uitgelegd had dat de baby inderdaad was geboren liep hij direct naar de box. Nog iets onwennig, maar wel reuze nieuwsgierig. Hij ging even erbij zitten en wilde daarna spelen met zijn speelgoed. Het was allemaal wel goed op dat moment. Een paar minuten later vroeg Skyler of hij de baby mocht vasthouden en knuffelen, zo uit zichzelf. We zetten hem op de bank en niet veel later zat hij met zijn broertje op schoot. Een fantastisch moment!

Schermafbeelding 2017-05-15 om 15.22.47

We merkten aan alles dat het gelijk helemaal goed zat. Skyler was onwijs lief voor Maddox en dat is de dagen daarna niet veranderd. Maddox wordt bedolven onder de kusjes de hele dag, Skyler wil constant helpen verschonen (vooral de poepluiers vindt hij heel interessant) en als ik naar het toilet moet, roept Skyler ‘ik pas wel even op Maddox hoor, mama!’ Van jaloezie is absoluut geen sprake en ik kan gerust de hele dag met de baby op schoot zitten zonder dat Skyler rare trekjes gaat vertonen. Tijdens de kraamweek merkten we wel dat Skyler ’s avonds een beetje baldadig werd, maar dit vonden Raymond en ik dan ook een combinatie van ‘wennen aan de nieuwe situatie’, ‘ons uitproberen’ en ‘vermoeidheid’. De kraamweek was niet alleen intens voor ons, maar natuurlijk ook voor hem. Een kraamhulp in huis, mama die niet zoveel kan doen, papa die opeens thuis is en van alles ging ondernemen met Skyler terwijl ‘ie normaal aan het werk is, etc. We probeerden het zo normaal mogelijk te houden maar natuurlijk merkte hij aan alles dat er wat veranderd was.

Skyler is heel erg lief en waakzaam over zijn broertje. Als ik Maddox niet vast heb vraagt hij direct waar de baby is en als Maddox gaat huilen komt Skyler direct aangelopen om hem een kus te geven of even over zijn wang te wrijven. Als Skyler op de bank zit legt hij vaak zijn hand in de Sleepyhead bij Maddox en hij wil aan iedereen zijn broertje showen. Het is fijn dat Skyler 3,5 jaar is en alles goed begrijpt. Zo weet hij dat hij soms even moet wachten omdat ik bezig ben, vindt hij het helemaal niet gek als ik met de borst zit te voeden en kan hij gerust af en toe een handje helpen. Een luier pakken, handdoek aangeven, iets uit de keuken halen als ik zit te voeden, dat soort kleine dingen. Het geeft Skyler ook een goed en groot gevoel, dat hij nu grote broer is en af en toe iets kan en mag doen voor mama. Natuurlijk is hij af en toe aan het mopperen, protesteren of wil hij aandacht. Maar dat wijt ik helemaal aan de leeftijd en zeker niet aan de komst van de baby.

De eerste kennismaking verliep heel erg soepel en ook de periode daarna was en is fantastisch. Het is geweldig om die twee kleintjes met elkaar te zien en ik kan niet wachten om de band tussen hen groter en mooier te zien worden. Het is nog veel mooier en beter dan ik in gedachten had. We hebben het geluk dat Skyler heel makkelijk is en direct in de zwangerschap al interesse toonde, maar we proberen het ook zo normaal en relaxt mogelijk te laten verlopen allemaal. Zo min mogelijk visite en alsnog veel aandacht voor Skyler. Zo poetst Raymond altijd zijn tanden ‘s avonds en lees ik een boekje voor. Dit bleef dan ook zo, direct de dag na de bevalling al. Zo zag hij dat er niks veranderd was. Daarom bleef ik Skyler ook tot 41 weken zwangerschap naar de crèche brengen en wilde ik dit zo snel mogelijk na de bevalling weer oppakken. Het is ‘mijn taak’ voor hem en ook dit moet zo normaal mogelijk blijven. Het is nu wel zo dat ik me voornamelijk bezig hou met de zorg van de baby en dat Raymond zich meer focust op Skyler qua verschonen en omkleden; dat is misschien ietsje anders dan voor de bevalling van Maddox. Maar doordat dit tijdens de kraamweek zo ook is gelopen, we duidelijk hebben uitgelegd waarom papa het nu veel doet én omdat Raymond lekker veel uitjes met hem plande in de kraamweek, is ook dat nu heel vanzelfsprekend geworden. Het verloopt soepel en het is een heel natuurlijke overgang geweest. Skyler heeft het nog wel vaak over het moment dat hij terug kwam van zijn logeerpartijtje; ‘ik was bij opa en oma logeren en toen ik thuis kwam, was de baby er hè mama? En de baby gaat nu niet meer weg, toch? Ik ben blij dat de baby er nu is.’

Ik denk dat Maddox zich geen betere en lievere broer kan wensen.

Schermafbeelding 2017-05-15 om 15.23.49

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

10 Reacties

  1. 18 mei 2017 / 07:27

    Ik was al heel benieuwd naar dit verhaal, leuk dat je het nu hebt opgeschreven! Skyler klinkt als het perfecte broertje voor Maddox, fijn dat alles zo goed gaat 🙂

  2. Henriët
    18 mei 2017 / 09:34

    Ook ik was benieuwd naar dit verhaal. Wat doet skyler het fantastisch! Hij is een super lieve en stoere broer. Wat fijn voor jullie allemaal dat het zo goed gaat. En wat zie je er fantastisch uit!

  3. 18 mei 2017 / 10:07

    ik zit hier ff intens te genieten he 😀 hoe lief en mooi shir!! en eerlijk gezegd had ik ook niet anders verwacht van skyler want ondanks het een heerlijke dondersteen is is het een ontzetend lief mannetje en wat je zelf al schreef maddox kan zich geen betere broer wensen 😀

  4. Karen
    18 mei 2017 / 10:23

    Wat mooi om te lezen:). En precies hetgene waar ik mij nu mee bezig houd. Ik ben op het moment 40,3 weken zwanger en mijn zoontje is ook 3,5 jaar oud. Wat een goede tip om zijn baby broertje niet vast te hebben als hij als grote broer voor het eerst zijn broertje gaat zien! Ga ik zeker meenemen. Ik vind het best wel spannend om te zien hoe hij gaat reageren in de opvolgende dagen na de bevalling. Hij merkt nu al goed dat er wat staat te gebeuren. Hij is niet bij mij weg te slaan en wil elke 5 minuten knuffelen. Daarom is hij nu lekker uit logeren en krijgt even alle aandacht van zijn opa en oma. Ik kan niet wachten om straks ook zo te kunnen genieten van mijn gezinnetje van 4 zoals jullie doen. Veel geluk samen.

  5. Sabien
    18 mei 2017 / 15:09

    Onwijs fijn dat het zo nu al zo vanzelf gaat tussen de 2 broers. Kan alleen maar hechter worden.

  6. 18 mei 2017 / 16:34

    SMELT!!! Ik smelt ook steeds vaker, nu Jelle met 1,5 opeens veel meer interesse in zijn broertje heeft. Dan brengt ‘ie de fles, overlaadt hem met knuffels en laat me weten dat de baby huilt als ie denkt dat ik het niet hoor. Zooooo lief. Wat een rijkdom hebben we toch!

  7. 18 mei 2017 / 21:40

    Wat mooi om dit te lezen en wat een goede tip idd om Maddox niet vast te hebben. Hier had ik nog niet aan gedacht dat het idd een jaloers gevoel kan oproepen bij de oudste.

  8. Manouk
    19 mei 2017 / 03:43

    Leuk om dit zo terug te reageren. Fijn dat Skyler zo makkelijk is en zo goed reageert op Maddox! Mijn oudste was bijna 2 toen zijn zusje werd geboren en hij reageerde ook echt zo onwijs goed. Hij was ook wat baldadig toen de kraamhulp er was, maar daarna ging alles vanzelf. Vanuit het kinderdagverblijf krijg ik ook heel vaak te horen dat hij zijn zusje heel veel kusjes geeft en dat als ze moet huilen, hij even komt kijken. Zo onwijs lief!

  9. Bo
    19 mei 2017 / 10:26

    Jeetje, wat mooi om te lezen 🙂 Krijg er stiekem tranen in mijn ogen van. En dat van de poepluiers vind ik hilarisch haha.

Secured By miniOrange