(~215 B)




Het borstvoedingsavontuur ten einde

Het borstvoedingsavontuur ten einde

‘Ga je borstvoeding geven?’ was een vraag die me tijdens de zwangerschap regelmatig gesteld werd. Over het antwoord kon ik kort zijn; dat wist ik niet. De eerste helft van mijn zwangerschap kon ik me daar vreselijk druk om maken; moest ik nu wél of niét gaan voeden? Wat was de beste keuze? Uiteindelijk besloot ik gewoon geen knoop door te hakken en het op zijn beloop te laten. De keuze? Die zou ik pas na de bevalling gaan maken. Ik neigde vooral heel erg naar ‘nee’, maar diep van binnen voelde ik ook een ‘ja, misschien moet ik het nog eens proberen’.

De start

Over de start heb ik jullie alles al eerder verteld in een artikel. Na de bevalling vroeg de kraamhulp wat ik wilde, Maddox was flink aan het zoeken en happen naar de borst, ik keek Raymond aan en opeens wist ik ‘dit moet ik een kans geven!’ In de kraamweek legde ik Maddox lekker vaak aan en met de aanvulling van een flesje liep alles op een rolletjes. Ik had er plezier in, bekeek het per dag en omdat ik voor mezelf had beslist dat het geen ‘moeten’ was en ik absoluut niet zou gaan kolven vanwege de slechte ervaring van de vorige keer met Skyler, bleef ik er heel relaxt onder. Bovendien hielden mijn borsten het goed. Ik had geen open plekken, geen eczeem en het was allemaal prima te handelen.

Doel

Ik had geen doel: iedere dag was er eentje, ik kon stoppen wanneer ik wilde, had kunstvoeding als bijvoeding en Maddox groeide goed. De combinatie beviel me uitstekend en achteraf had ik het niet anders willen doen. Eerst de borst, daarna een flesje er achteraan ter aanvulling. Ik wist heel goed dat ik hiermee niet mijn productie zou gaan ophogen en zelfs op deze manier al aan het afbouwen was, maar dat maakte me niet uit. Ik had niet de intentie om een langvoeder te worden, wilde het gewoon eens ervaren én Maddox op deze manier de eerste, goede druppels meegeven. Of het nu een week zou worden, drie maanden of bij wijze van spreken een jaar; it was all good.

Onrustig

Op een gegeven moment merkte ik dat Maddox onrustiger werd. De borst ging hem niet snel genoeg, het vulde niet goed genoeg en hij was te gewend geraakt aan de fles en de zwaardere kunstvoeding. Ik besloot het borstvoeden iets te minderen en me meer te focussen op flessen. ’s Nachts en ’s ochtends dronk Maddox nog bij mij, overdag een keertje en ’s avonds als hij wat huilerig was. Voor de rest waren we eigenlijk wel over op volledige kunstvoeding. Nogmaals: het was helemaal prima. Ik vond de borstvoedingsmomenten heel erg fijn, maar accepteerde de flesvoeding ook. Maddox werd rustiger, was langer verzadigd en de borst diende voor hem vooral als troost. Fijn nog, om die momenten te hebben. Het nog meer afbouwen en het uiteindelijk stoppen kwam natuurlijk op deze manier wel meer om de hoek kijken.

Afgelopen week

Afgelopen twee weken vond Maddox het niet meer zo interessant allemaal. Hij bleef huilen als ik hem de borst aanbood, wilde niet meer drinken en draaide woest zijn hoofd weg. Het ging van vier, naar drie, naar twee, naar nog maar één voeding per dag. Maddox heeft zelf heel duidelijk aangegeven dat het goed is zo. Dat het borstvoedingsavontuur ten einde is, dat hij genoeg heeft en voor nu de fles toch echt het allerfijnste vindt. Zelfs op momenten dat hij troost wil, is de borst niet nodig en weigert hij aan te happen. Na precies twee maanden ben ik dus gestopt met borstvoeding.

Afsluiting

Doordat we het vanaf het begin al rustig aan hebben gedaan en het langzaam steeds iets meer hebben afgebouwd, heb ik voor de rest nergens last van. De melk die momenteel nog uit mijn borsten komt is minimaal, ik heb nooit echt last gehad van stuwing en voor Maddox was de overgang naar volledig kunstvoeding en de fles totaal niet lastig omdat ‘ie sinds de kraamweek niet anders weet.

Geluksmomentjes

Ik voel me heel erg goed over de afgelopen twee maanden, heb er onwijs van genoten en ben blij dat het gelukt is. Wel merkte ik dat volledig borstvoeden niks voor mij is. Ik vind het héél mooi dat ik heb kunnen genieten van de momentjes samen, maar ik mis dat stukje ’geluk’ waar ik andere borstvoedende moeders vaak over hoor. Ik vond het gewoon keihard werken, helemaal de eerste weken en wilde af en toe gewoon de fles geven om niet weer met mijn shirt omhoog te zitten. Ik had het voor geen goud willen missen, ben trots op mezelf dat het gelukt is, genoot keihard van alle mooie momenten en heb er nu vrede mee dat het afgesloten is.

Twee maanden borstvoeding: wie had dat gedacht? Wat fijn om pas die keuze na de bevalling te maken en er zo relaxt in te staan. Dat heeft me zeker geholpen de afgelopen weken. Voor nu is het een afgesloten hoofdstuk. Maar wel een heel mooie!

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

10 Reacties

  1. Mendy
    1 juli 2017 / 06:05

    Mooi stukje en precies gegaan zoals je wilde. Wat wil je nog meer? Jij en Maddox hebben een besluit genomen over het verloop en dat is het mooiste wat je kan doen. Top!

  2. Manouk
    1 juli 2017 / 07:54

    Je mag zeker trots op je zelf zijn! Je hebt het toch maar mooi 2 maanden vol gehouden en fijn dat jullie samen zo natuurlijk mogelijk hebben afgebouwd.

  3. Jessica
    1 juli 2017 / 08:04

    Mooi om te lezen , het is echt goed zo voor jullie beiden je hebt dat goed gedaan al wat hij in begin van mama heeft meegekregen is een pluspunt !

  4. 1 juli 2017 / 08:10

    Nou super fijn dat het allemaal zo goed voelt. Zowel het borstvoeding geven als het stoppen ermee. Je hebt het echt super gedaan en als ik borstvoeding had mogen geven dan had ik dat wellicht ook op “jouw manier” gedaan.

  5. Fleur
    1 juli 2017 / 08:20

    Vind dit echt een fijn artikel! Bij mij liep het ook ongeveer zo, alleen heb ik de eerste maand alleen bv gegeven. Maar mn zoontje groeide toen helaas niet goed. Voelde enorm als falen! Kv combineren werkte tm maand 3 goed maar vond het zelf nog steeds moeilijk toen!
    Ik vind je relaxte houding zo knap! Sla je artikel op en ga het voor mn tweede nog eens terug lezen 😉

  6. Sabien
    1 juli 2017 / 11:43

    Zo fijn dat het allemaal zo relaxt is verlopen allemaal!! Helemaal top!

  7. 1 juli 2017 / 11:46

    Wat fijn dat je er zo goed op terug kan kijken! Lekker doen wat bij jou en je kleintje past lijkt me het belangrijkste en mooi dat je het nu toch op een positieve manier hebt kunnen ervaren.

  8. 1 juli 2017 / 18:32

    je kant hier heel trots op zijn meis en een fijne periode om op terug te kijken idd!!

  9. 2 juli 2017 / 09:44

    Wat goed dat je het wel twee maanden heb kunnen geven, helemaal gezien je eerst nog totaal niet wist of je het wel wilde en een eerdere slechte ervaring had. Maddox heeft maar mooi die twee maanden kunnen profiteren van alle voordelen die borstvoeding biedt!!

    Groetjes,
    Anouk

  10. 2 juli 2017 / 21:05

    wat fijn dat het toch nog is gelukt! ik heb het ook 2 maanden gedaan. en ook ik miste dat geluksgevoel waarvan jij schrijft het ook niet te hebben. ik voel me beter zo en mijn dochtertje groeit beter zo

Secured By miniOrange